Kuyruk sokumu kemiği, insan vücudunda sıklıkla gereksiz bir kemik olarak düşünülse de, aslında omurga kemiklerinden dördüncü ve beşinci omur kemiklerinin birleşmesinden meydana gelir. Bu kemik, sırt kemiğinin ve ilişkili olduğu yapının sabitlenmesi, lif ve bağların güçlendirilmesi, iki kalça arasında oluşan baskıyı azaltması bakımından önemli bir işlevselliğe sahiptir.

Kuyruk sokumu kemiği, şekil olarak önden arkaya doğru basık, ön yüzü hafif çukur olan, arka yüzü ise tümsek şeklinde olan, omurların birleşme yeri dediğimiz yerde enine kemiksi oluklardan oluşan eklemlerle bütün bir kemik halindedir. Evrim teorisinde maymundan insana dönüşümün bir kanıtı gibi düşünülen bu kemik, aslında anatomik ve fizyolojik açıdan bakıldığında kadınlarda doğum olayı açısından ne kadar önemli olduğu ortaya çıkmaktadır.

Kuyruk sokumu kemiği, kendi arasında oynamaz eklemlerden oluşmuştur. Bu kemiğin sağrı kemiği ile birleşme yaptığı yer ise oynar eklemlerdendir. Bu eklemin oynar eklem olmasının nedeni, kadınlarda doğum sırasında bebeğin baş çapının ortalama olarak 11-12 cm olmasıdır. Kuyruk sokumu kemiği ile pubis kemiği arasında olan bebeğin çıkış yerinin büyüklüğü ise dokuz on cm arasındadır. Doğum sırasında bebeğin başı kuyruk sokumu kemiğine sürterek gelir ve bu durum sağrı kemiği ile birleşme yerinde oynar eklem olması sayesinde ve hormonların yardımı ile hareket ederek ortalama iki, iki buçuk santimetre genişlemesini sağlar. Böylelikle bebeğin çıkış yapacağı kanal bebek başı büyüklüğüne ulaşır. Doğumda bebeğin çıkışı rahatlıkla gerçekleşir. Bu sağrı eklemi hayat boyu oynar eklem olarak kalır. Kuyruk sokumu kemiği ve sağrı kemiği arasındaki mesafe yeteri kadar bir genişlik oluşturmuyor ise bu tür bayanlarda doğum çok riskli ve zor geçer.

Kuyruk sokumu kemiğinde iki adet çıkıntı bulunur. Bu çıkıntılar insanların oturma anlarında sağa ve sola hareket ederek kaymalarını engeller. Yine bu sağlamlığı, anatomik görüntüsündeki geometrik estetik bir sanat eseri gibidir. Sert zeminlere otururken kalçaları sabitleyen dört tane bağı vardır. Bu bağlar sağrı kemiği ile bütünlüğü sağlar.

Kuyruk sokumu kemiği, kendisini besleyebilen bir özelliğe sahiptir. Bu durumu sağlayan arter coccigel arter olarak adlandırılır. Kirli kanı toplayarak yeni ve kendi yapısına uygun hale getirir. Bu oluşumu sağlayan sinire de coccigeal sinir denir. Ayrıca bu kemik, kayganlığını sağlayan bir sıvı salgılar. Bu sıvıyı coccigeal bursa, coccigeal cisim ve glomus coccygeum ve cuschka bezleri sayesinde üretir. Embriyolojik kalıntı olan kemiklerde böyle bir durum yoktur. Çevresinin anatomik yapısına göre şekil kazanır. Buradaki en önemli ayrıntı, dünyada varsayılan genel yargının ne kadar yanlış olduğudur. Sebebi de kuyruk sokumu kemiği eğer bir kalıntı olsa idi, anatomik yapısı kendisine has toplardamar, atardamar, bursa, sinir ve beze sahip olmazdı.

Bu genel yargı, anatomik bilimin bize sunduğu bilgiler ışığında tamamen çürütülerek, özellikle bayanların çoğalma ve üremelerini sağlayan en önemli organ olduğunu göstermektedir. Sağlıkla kalın.